Heb ik iets nieuws ontdekt? Is het mogelijk dat we onze beslissingsprocessen, onze adaptatie en veerkracht met betrekking tot het veranderende klimaat kunnen verbeteren door middel van een bordspel ervaring? Is gamificatie de nieuwe manier om tot klimaatactie te komen?
Het jaar 2019 bracht voor mij grote veranderingen. Ik verhuisde naar Duitsland en vanaf dat moment ben ik op zoek gegaan naar nieuwe initiatieven, methodieken en mogelijkheden om mijn carrière en mijn professionele ervaring in Europa verder vorm te geven. Daarbij was ik mij voortdurend bewust van de mondiale uitdagingen om de doelen, principes en doelstellingen in verschillende bindende internationale overeenkomsten te behalen en om ons te bewegen in de richting van een meer inclusieve, rechtvaardigere en vreedzamere wereld.
Het huidige traject van ons ontwikkelingsmodel is, ondanks de pandemie, niet veranderd, ook al zijn er meerdere initiatieven die de meest beschadigende onderdelen in het economisch-financiële systeem, in het politieke bestuur en in de sociaal-ecologische systemen proberen weg te nemen. We hebben al verschillende omslagpunten of ‘tipping points’ bereikt en deze werken in op de planetaire grenzen waardoor alleen mitigatie onvoldoende is.
Om dit groeiend bewustzijn en deze transitie te bevorderen, hebben wij, meer dan ooit, vernieuwende onderwijselementen nodig die het verschil tussen een -rationele en ‘business as usual’ manier van denken- en een complex systemisch perspectief laten zien. Op deze manier kunnen we geïntegreerde en inclusieve beslissingen nemen met betrekking tot het welzijn van iedereen.
Maar welke initiatieven zouden de moeilijke weg die voor ons ligt kunnen vergemakkelijken? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we de fouten en vergissingen die we in het verleden hebben gemaakt benadrukken en tegelijkertijd onze veerkracht en adaptatie vergroten?
In mijn zoektocht stuitte ik op een gamesessie. Dit specifieke spel is gebaseerd op samen werken en zoekt naar nieuwe manieren om de realiteit te begrijpen door middel van een complexe analyse van de huidige omstandigheden in een stedelijk gebied. Het maakt gebruik van externe elementen, trends, onderlinge afhankelijkheid interacties en ‘trade-offs’ om aan te tonen hoe alles wat op het bord gebeurt een positieve of negatieve invloed kan uitoefenen op de gehele spelervaring. Het was geweldig om deze complexiteit in een oogopslag weergegeven te zien worden door een bord spel.
De host van dit evenement, Day of Adaptation, is een non-profit organisatie gevestigd in Nederland, met een inspirerende visie die ik herken als een nieuwe verfrissende poging om het belang van communicatie over klimaatadaptatie oplossingen te benadrukken. Zij gebruiken de elementen van plezier maken en de dialoog aangaan als framework om de complexe relatie tussen ons huidige ontwikkelingsmodel en de disbalans die we op onze planeet hebben veroorzaakt, te begrijpen.
Het bordspel, De Verstorende Minions, gebruikt gamificatie als een middel om onderwijs, ontwikkeling en adaptatie samen te laten komen. Deze drie concepten vormen de basis voor het stimuleren van projecten die gericht zijn op de verwezenlijking van de SDG’s en zelfs voor de doelstellingen en strategieën met betrekking tot het vergroten van onze klimaatbestendigheid. Zoals ik het zie is het spel een succes en een fantastische inspanning van de makers. Tijdens het spelen, realiseerde ik het belang van een narratief om de wisselwerking tussen ‘Climate Action’ en ‘Business as Usual’ te begrijpen. Dit verhaal in kwestie wordt geïllustreerd door een strijd tussen de Beschermies (klimaatpositieve acties) versus de Climmies (acties die het huidige model ondersteunen) en Emissies (noodsituaties die ontstaan als we de ‘tipping points’ bereiken). Het spel laat duidelijk zien hoe alles slechter gaat en iedereen lijdt als er een lawine van catastrofes ontstaat.
Meedoen met dit spel hielp mij om gedachten te ordenen over nieuwe manieren waarop je kunt floreren in het licht van de uitgebreide (aankomende) crises. Volgende stappen vereisen diepgaande samenwerking, netwerken, experimenteren en toepassing van dit bordspel. Op deze manier speelt het gamificatie framework een fundamentele rol bij de ontwikkeling van de broodnodige diversiteit in projecten om de milieucrisis aan te pakken.
Wie speelt er mee?
Over de auteur: Carlos Alonso heeft de laatste 6 jaar aan verschillende projecten meegewerkt die gerelateerd waren aan het behalen van een aantal van de Sustainable Development Goals (SDG’s), voornamelijk de doelen gericht op stedelijke weerbaarheid, duurzame samenlevingen en educatie omtrent ontwikkeling. Hij heeft zich ingespannen voor de publieke sector -Mexico city resilience agency- alsmede voor private organisaties– Mexico Climate Initiative, Mexico Carbon Platform –, voor de academische wereld – National Laboratory for Sustainability Sciences (LANCIS) Institute of Ecology, National Autonomous University of Mexico (UNAM) en het postdoctorale programma in Sustainable Societies, Metropolitan Autonomous University (UAM). Carlos komt oorspronkelijk uit mexico en is op dit moment bezig zijn professionele ervaringen in Duitsland en Europa uit te breiden.