Drie dagen nadat Nederland op slot ging, pasten Dag van Aanpassing en ASEED (Actie voor Solidariteit Milieu Gelijkheid en Diversiteit) snel het oorspronkelijke plan van een Game Day op kantoor aan op een online Dialogue Day. De activiteit werd gefaciliteerd door Shu Liang van Day of Adaptation, en werd bijgewoond door acht ASEED-medewerkers en een vriend. Het was weer een succesvolle sessie van reflectie over klimaatactie met ons Blijf kalm en gebruik LAB-raamwerk. Hieronder staan enkele inzichtelijke reflecties van de deelnemers.
We genoten van de algehele ervaring dat we intellectueel werden uitgedaagd en gestimuleerd om als een enkel probleem op het coronavirus te reageren. Het was vooral interessant om te leren hoe deze kwestie verband houdt met klimaatactie, kapitalisme en sociale rechtvaardigheid, evenals met internationale solidariteit!
Rechtvaardigheid
In mijn geval ging ik naar deze workshop met al een kader van de sociale rechtvaardigheidskwesties rond deze crisis. Ik had de avond ervoor een gesprek gehad met mijn zus, die werkt met een NGO die gezinnen in huishoudens met een laag inkomen in mijn geboorteplaats helpt. Ze was erg geïrriteerd door berichten die ze van haar ‘milieuactivisten’ uit de middenklasse op Facebook had gezien over de daling van de vervuiling in China als gevolg van de sluiting. Haar ergernis kwam voort uit de suggestie dat het opofferen van levens als gevolg van het coronavirus een legitieme handel zou zijn om de natuur en het klimaat te redden. Dit gesprek deed me beseffen hoe gevaarlijk dit soort retoriek kan zijn en hoe het de polarisatie en stigmatisering van de milieubeweging riskeert. Zelfs mijn eigen familie beschouwt me soms als “een van die milieuactivisten” die niet schelen of sympathiseren met andere aspecten van sociaal welzijn.
Van dit gesprek en de Dialogue Day heb ik geleerd hoe belangrijk het is om niet in de val te lopen om de corona-crisis gelijk te stellen aan de klimaatcrisis, en om in plaats daarvan een complexere boodschap over te brengen van de onderlinge tevredenheid van al deze systemen. Bovendien kunnen we met behulp van de praktische ideeën uit de workshop (bijv. Gemeenschaps- en internationale solidariteit via voedselkeukens, verbinding maken met andere NGO’s over de hele wereld enz.) Onze beweging sterker maken. We kunnen ook een stap terug doen en onszelf niet alleen zien als ‘campagnevoerders’ voor een verre utopische realiteit, maar ook als echte gemeenschapsspelers die kunnen meedoen en onze handen vuil maken in projecten.
Photo by Jon Tyson on Unsplash
Solidariteit
Is er een beter moment om over solidariteit te praten dan tijdens een pandemie? Eén ding werd duidelijk tijdens de workshop, we hopen allemaal dat wat we nu doormaken, een toegangspoort kan zijn voor het creëren van diepere solidariteit tussen sociale bewegingen en basis, en dat deze solidariteit dan de hele samenleving kan doordringen.
Uren nadat de lokale regering had aangekondigd dat het land zou worden gesloten en alle burgers vriendelijk werden verzocht sociale distantiëring te gaan beoefenen, ontstond er een scala aan sociale initiatieven. Er zijn Facebook-groepen opgericht om mensen in staat te stellen zich aan te melden voor het helpen van mensen in nood: winkelen, hondenuitlaten, voor kinderen zorgen of mentale ondersteuning bieden. Andere sociale ruimtes openden hun deuren voor degenen die niet het voorrecht hebben om sociale afstand te beoefenen in een veilige omgeving, omdat de gebruikelijke daklozenopvang en andere dergelijke plaatsen ook nodig waren om hun capaciteit te beperken. Tegelijkertijd heeft het virus het tegenovergestelde van solidariteit naar voren gebracht. De toename van racisme en haatmisdrijven jegens Oost-Aziatische mensen is een voorbeeld, een ander voorbeeld zijn de vergeten mensen in vluchtelingenkampen. Huiselijk geweld is ook toegenomen en op sommige plaatsen wordt de LGBT + -gemeenschap de schuld gegeven voor de verspreiding van het virus.
Nu een paar weken na de crisis ontstaan, doen zich andere solidariteitskwesties voor, niet alleen onder buren, maar ook tussen landen. Binnen de EU hebben de financieel veerkrachtige landen geweigerd hulp te bieden aan mensen in nood, en ze zijn bekritiseerd en opgeroepen omdat ze egoïstisch zijn. Dit is alleen in de EU, we hebben nog niet gezien hoe de crisis zich zal ontvouwen in het mondiale Zuiden en hoe het mondiale Noorden daarop zal reageren. Men kan hopen dat we na deze crisis meer solidariteit zullen zien, niet alleen tussen individuen, maar ook op regionale en mondiale schaal. Binnen de sociale bewegingen kunnen we anticiperen op een sterker commitment om onze strijd te combineren en te integreren. Het opbouwen van internationale solidariteit is de sleutel tot het veranderen van een systeem dat vanaf het begin is gebroken. Hetzelfde geldt voor activisme in de lokale gemeenschap. We moeten alternatieven laten zien voor de huidige organisatie van de samenleving, dat veerkracht tegen grote crises komt van het creëren van samenlevingen waar mens en natuur kunnen floreren. We willen geen wereld zien waarin sociale afstandelijkheid het nieuwe normaal wordt.
Photo by Shane Rounce on Unsplash
Wilt u klimaatverandering beter begrijpen voor het werk en het personeel van uw organisatie door middel van leuke en relevante discussies? Neem contact met ons op om een Dialogue Day of Game Day te organiseren met ondersteuning van Day of Adaptation.